CITROËN VIRUS
How I got hooked on Citroën.		Hoe raakte ik verslaafd aan Citroën.
My grandfather and his brother Nol (driver) had one of the first trucks in the region: a Ford T-model. They were very proud of it and that shows in this picture that must have been taken between 1925 and 1930. The house in the background was my grandfather’s birthplace as was it to many other members of the VAN DEN BERGH family. It happens to be the same building were my wife and I held our wedding reception and it has only recently been sold out of the family.		Mijn grootvader en zijn broer Nol (chauffeur) hadden een der eerste vrachtwagens in de wijde omgeving: een Ford T-model. Ze waren erg trots op die wagen en dat is te zien op deze foto die tussen 1925 en 1930 genomen moet zijn. Het huis in de achtergrond is de voorvaderlijke geboorteplaats waar vele leden van de VAN DEN BERGH familie zijn geboren. Toevallig hebben mijn vrouw en ik er ons huwlijksfeest gevierd en recentelijk is het pas buiten de familie verkocht.
My grandfather loved cars. He preferred big fast cars and he owned a black 1960 BMW 502 8 cylinder. We kids loved that car as much as we loved our 'opa' because that car took us from kindergarten to the swimming pool; to fairs; to grandfather’s business relations (cafes and bars) and the zoo.		Mijn opa hield van auto's. Hij gaf de voorkeur aan grote snelle wagens en reed in een zwarte 1960 BMW 502 8 cilinder. Wij kinderen waren net zo dol op die wagen als op onze opa want die wagen betekende weg van de kleuterschool en op naar de dierentuin , kermissen, opa's zakenrelaties (cafees en bars) of het zwembad.
My dad had several pre and postwar American cars until he switched from a 1958 Chevrolet Bel Air Sedan to a Citroën DS 19 in 1960. After several Ds he changed to a Volvo Amazon in 1965 but three months later he bought his own Citroën DS back from the Volvo dealer and never had another type of car thereafter.		Mijn vader had eerst verschillende voor- en naoorlogse amerikanen tot hij van een Chevrolet Bel Air Sedan uit 1958 over ging op Citroën DS 19 in 1960. Na enkele DSsen veranderde hij nog een keer naar Volvo Amazone maar ruilde deze na drie maanden weer terug voor zijn eigen DS bij de Volvo dealer.
He had many D-series including ID19, DS21, D Super 5 and D Special. During the oil crisis of 1973 he traded his DS for a Ami 8 Berline. He even drove 2CVs and GSs but his heart was with the D-series. He owned Ds until 1995. The picture shows a 1961 DS 19 with ‘cendriers’ in the front wings and single central bolt wheels.		Hij bleef de D-typen trouw tot 1973 en reed DS21, ID19, D Super 5 en D Special. Tijdens de oliecrisis van 1973 stapte hij over op een Ami 8 Berline. Hij heeft zelfs 2CV en GS gereden maar zijn hart lag bij de D-typen. Hij heeft tot 1995 de wagen op de foto gehad. Het is een DS 19 uit 1961 met (af fabriek) standaard luchtroosters bovenin de voorspatborden en wielen met één centrale bout bevestiging.
At the age of 14 I learned to drive in my fathers D. I was allowed to drive up the driveway and park it behind the house. The first CX came into our family in about 1980. After several CX models (CX 2.0 / CX 2.5 d / CX 2.5 GTI) my father returned to the DS again. A few Belgian import cars passed the garden gate but unreliable as these cheap purchases were they soon had to be sold again.		Ik heb leren autorijden op mijn 14de in mijn vaders D-type. Ik mocht de wagen vanaf het tuinhek tot achter het huis rijden. De eerste CX kwam pas tegen 1980 in de familie. Na verschillende CX-en (CX 2.0 / CX 2.5 d / CX 2.5 GTI) probeerde mijn vader de DS weer eens. Enkele Belgische importwagens passerden de revue maar ze waren goedkoop en onbetrouwbaar dus verdwenen ze snel weer.
My mother always had cars that were a bit cheaper than dad’s cars. So when my mother managed to buy a car in good nick with low mileage she was very proud of it and cherished it like a new one. I new that of course and respected it. So one time she had a pristine DAF 33 in sand color with red imitation leather upholstery and I offered to fill up the tank and get it washed. On the way back home some idiot on a motorcycle crashed into her DAF 33 and wrote it off.		Mijn moeder had altijd goedkopere wagens dan die van pa. Dus als moeder er een op de kop kon tikken in goede staat met weinig kilometers dan werd die gekoesterd als een nieuwe. I wist dat en respecteerde dat natuurlijk. Dus toen zij een prachtige beige met rood skai interieur DAF 33 had bood ik aan hem af te tanken en te wassen. Op de weg terug naar huis veroorzaakte een motorrijder een ongeluk en de DAF was in een klap afgeschreven.
Mother also had a sand coloured NSU 1200 C with a beautiful high revving engine in the back. It needed a counter weight in the front so we always had a crate filled with bricks near the garage door at hand. When we got permission to drive her NSU the first thing we did was open the front boot lid and drop the box of bricks in the front. The car would corner as if on rails and speeds would go up on the rural roads around our village.		Moeder had ook eens een NSU 1200 C met een heerlijk toeren motortje in de kont. Hij had flink tegenwicht nodig in het front dus hadden we altijd een kist met stenen dichtbij de garagedeur staan. Als we toestemming kregen een stukje met de NSU te gaan rijden ging eerst de voorklep open en werd die kist er in gedropt waarna je hoeken kon nemen alsof je op rails ging en de snelheden op de plattelandswegen rond ons dorp lipen flink op.
Then business went extremely well and the first XM was bought. It was the third XM imported into the Netherlands and we were very proud to have it. It was a 2 litre 4 cylinder standard XM. Later my dad bought the 3 litre 6 cylinder which is a delight to drive on the German Autobahn. I did 230 kilometers per hour and it felt like 100 ! Smooth and gentle we drove to Frankfurt in only 4 hours ! Dad had a Xantia 2.0 in the last years of his life.		Toen gingen de zaken voor de wind en kon mijn pa een nieuwe XM kopen. Hij had de derde in Nederland geimporteerde wagen en we waren er bere trots op. Het was een standaard 2 liter 4 cilinder. Later kocht hij een 3 liter 6 cilinder en dat is een feest om mee te rijden op de Duitse autobahnen. Ik haalde er de 230 kilometer per uur mee en we comfortabel en kalm reden we binnen 4 uur naar Frankfurt ! Pa heeft in de laatste jaren van zijn leven een Xantia 2.0 gereden.