CITROËN VIRUS
How I got hooked on Citroën.		Hoe raakte ik verslaafd aan Citroën.
My first car was a white 1969 Volkswagen Beetle 1200 with a sunroof. In a period of one year I bumped into several cars but the Bug kept on going. When I finally took it to the wrecker (after only one year but what a vibrating 12 months they were) only the roof was undamaged.		Mijn eerste auto was een witte 1969 Volkswagen Kever 1200 met schuifdak. Ik reed er binnen een tijdsbestek van een jaar mee tegen verscheidene andere wagens maar de Kever ging door. Toen ik hem naar de sloop bracht (na een jaar maar wat waren het 12 enerverende maanden) was alleen het dak nog ongeschonden.
My second car was a Fiat 850 Special. A small Coupé with a little problem in the back. The back of the car is where the engine is. Any time I wanted to rev that engine both belts came off the pulleys so when driving quickly a red warning lamp lit up on the dashboard. No oil pressure and no electricity. I had to stop and walk back to pick up the belts, walk back to the car refit them and drive on. You can imagine that such a car is bad for moral so I sold it cheap and in a hurry.		Mijn tweede auto was een Fiat 850 Special. Een kleine Coupé met een probleempje in de kont, daar zat de motor. Als ik eens lekker wou gassen dan liepen beide v-snaren van de pulleys. Daarop begonnen alle rode lampjes op het dashboard te branden en kon je stoppen, terug lopen en de snaren oprapen, naar de wagen lopen en de snaren er weer om leggen en doorrijden. Dit was niet goed voor de motivatie dus werd die wagen snel en voor weinig verkocht.
My third car was a Ford Escort 1100. It had belonged to an aunt and it had a sand colour which I changed into moody black with black interior trim from a Ford Capri. I painted the interior side panels with ordinary black paint. Lots of lights and a lot of fun until I forgot to check the oil for quite a while. While driving at top speed the car began to slow down. Since I had the stereo on I didn't notice the strange noise coming from the engine bay. Finally the car would go no faster than 35 kph. The engine had given up on me.		Mijn derde auto was de Ford Escort 1100 van mijn tante. Hij was zandkleurig tot ik hem zwart liet spuiten, een zwart Capri interieur er in en de rest met de zwarte verfroller. Heel stemmig. Dat ding ging als de brandweer tot ik vergat op tijd de olie te checken. Op de snelweg ging hij steeds langzamer tot 35 kpu het maximum bleek. Resultaat: kop krom en de kleppen ook. Einde Fordje.
Then my dad bought me a little 1967 Simca 1000 GLS Semi-Automatic. It was metallic blue which I changed into bright red. I changed the interior to that of a Simca 1000 Rally 1 standard including dashboard. I had a wonderful time in this car but eventually passed it on to my brother who wrecked it. The picture shows it on the A6 motorway in France next to the Parmalat Racing Team truck that had former world champion F1 Nelson Piquet as main driver.		Toen kocht mijn vader een 1968 Simca 1000 GLS half-automaat voor mij. Hij was metalic blauw maar ik liet hem vuurrood spuiten. Ik veranderde het interieur naar Simca 1000 Rally 1 standaard inclusief dashboard. Het was een zeer fijn wagentje dat me nooit in de steek liet. Ik gaf het door aan mijn broer die het aan barrels reed. Op de foto staat het onderweg op de A6 in Frankrijk naast een Parmalat Racing Team truck waar de voormalige wereldkampioen F1 Nelson Piquet voor reed.
While my Simca 1000 GLS was getting a spray job I bought a DAF 44 Combi which stood on the side of the road with a For Sale sign behind the windscreen. It cost me 75 guilders to buy it. The only problem the car had was that it lacked 1 of 2 drive belts. A Daf has two drive belts which power the Variomatic rear axle. Now all the power was given to the left rear wheel. The car handled a bit strangely but I didn't buy it to last. I wanted to have fun so I found an empty parking lot and started spinning the car at modest speeds using the handbrake. Drive backwards then a 180 degree turn and accelerate forwards. Great fun. At one time I turned the car over because I hit a kerb in a fast corner. With some spectators I put it on its wheels again. When I spun it backwards into a ditch and broke the rear right wheel arm the fun was over but I still have great memories from these two days.		Toen ik mijn Simca 1000 GLS naar de spuiter bracht reed ik langs een Daf 44 Combi met een bordje te koop achter de ruit. Ik kocht hem ter plekke voor 75 gulden. Alleen de rechter aandrijfsnaar was gebroken zodat alle kracht nu via een wiel op de weg kwam. Spinnend linkerwiel bij het optrekken en dus je voelde wat vreemde reacties in het stuur maar ik had hem niet voor de eeuwigheid gekocht. Ik wou wat gaan stunten op een verlaten parkeerterrein. Volgas achteruit, 180 graden slip via de handrem en dan volgas vooruit. Driftend door de bocht, spelend met het gas en de handrem. Erorme lol tot we over de kop gingen nadat ik een stoeprand raakte. Met wat toeschouwers zetten we hem weer op de pootjes. Daarna schoof ik achterwaards ik een greppeltje en brak de rechterwielarm dat betekende einde pret. Ik heb nog steeds goede herinneringen aan die twee dagen raggen met die Daf.
I was drafted for by the Dutch army and I was trained to be a member of an armoured wheel truck team. I was trained me to drive this truck, shoot its 50 mm cannon, operate the radio, handle any gun used by team members and how to embark and disembark a moving vehicle. The truck was called YP 408 and was built by DAF. The triangular space above the wheels was the fuel tank which was its weakest point and its best feature was the ability to completely open the roof and turn it into a cabrio!		Ik werd uitgenodigd mijn dienstplicht te komen vervullen en werd ingezet als pantserinfantrist op een YP 408 van DAF. Ik leerde ermee rijden, leerde elk type wapen aan boord te gebruiken, leerde de radio bedienen en rijdend in- en uit te stijgen. De zwakste plek was de driehoekige ruimte boven de wielen waar de brandstoftank zat en het sterkste punt dat het dak geheel kon worden geopend zodat een cabriolet ontstond !
During my army period I drove a green 1973 Volkswagen K70 LS with double headlights and a 1600 cc twin carb engine. A roomy and fast car that has never pleased the masses and is a rare car nowadays but still not very wanted. I had to sell it because the aluminium sum had a 12 cm crack and it leaked a lot of oil.		Tijdens mijn diensttijd reed ik met een groene 1973 Volkswagen K70 LS met dubbele koplampen en een 1600 cc blok met dubbele carburateur. Een geweldig ruime en snelle wagen die nooit echt is aangeslagen bij het grote publiek en die nu zelden gezien wordt maar nog steeds niet gewild is. Ik moest die wagen helaas wegdoen omdat er een scheur van 12 centimeter in het carter zat waardoor ik veel olie verloor.
Then I went to a teacher training college in Utrecht in a golden 1973 Opel (B-type) Kadett which did its job without giving any trouble at all until I burned out the clutch. I didn't like the car because of its distasteful looks and the fact that it was and still is the best selling product in Holland. The Opel/Vauxhall/GM produced Kadett/Astra type has topped the sales charts in the Netherlands for more than 25 years.		Daarna ging ik naar een leraren opleiding in Utrecht in een goudkleurige 1973 Opel (b-type) Kadett die het altijd deed en nooit problemen gaf tot ik de koppeling verbrandde. Toch vond ik het geen prettige wagen mede door het oninspirerende uiterlijk en het feit dat iedereen zo'n bak had. Opel staat al meer dan 25 jaar aan de top van de verkooplijsten met het Kadett/Astra gedrocht.
I bought a 1971 green Simca 1300 GT with black vinyl roof after that. A lovely luxury car that took me to Utrecht in the most comfortable way. Great car, never seen one since. This is one of the few pictures I could find on the net. At classic car meets you'll rarely see one because rust was not an extra but a standard feature in the early seventies French cars.		Toen kocht ik een groene 1971 Simca 1300 GT met een zwart vinyl dak. Een pracht wagen die me naar Utrecht bracht op de meest comfortabele wijze. Fijne wagen, nooit meer gezien. Dit plaatje is een van de weinige dat ik vond op het net. Je zult ze op klassieker meetings weinig tegenkomen omdat deze voreg zeventiger franse wagens roest standaard kregen meegeleverd.
I bought a 1969 green Peugeot 404 with brown vinyl upholstery after that. Also a lovely luxury car that I had to sell fast and cheap because of a safety problem. The engine mounts were completely rusted through.		Toen kocht ik een groene 1969 Peugeot 404 met bruine skai bekleding. Ook een fijne luxe wagen die ik echter snel en goedkoop doorverkocht vanwege een veiligheidsprobleem. De motorophanging was volledig verrot.